Moet je weinig vet eten? Of juist weinig koolhydraten? Veel of weinig eiwitten? Caloriën tellen? Jezelf uithongeren?
Weet jij het nog? 
De afgelopen 30 jaar heeft er in de wetenschap een heftige discussie gewoed, die heeft geleid tot verschillende stromingen. Wetenschappers vanuit de verschillende kampen bestoken elkaar met allerlei argumenten. Logisch dat niemand er nog een touw aan kan vastknopen.

Nu is er eindelijk duidelijkheid over wat je wel en niet moet eten!

Om eindelijk duidelijkheid te krijgen en alle wetenschappers te overtuigen besloot prof. Arne Astrup van de Universiteit van Kopenhagen om het grootste voedingsonderzoek ter wereld op te zetten: de Diogenes studie.
De conclusies uit deze studie hebben geleid tot het “ABC-dieet" dat de grondslag vormt van de aanpak van Medisch Afslanken.
Uit het wetenschappelijk werk van prof. Astrup bleek dat iemands persoonlijke suikerstofwisseling de sleutel vormt tot een ideaal persoonlijk voedingsadvies. Zo werden er 3 types suikerstofwisseling onderscheiden: 
– type A: normale suikerstofwisseling: nuchtere bloedsuiker is normaal.
– type B: licht gestoorde suikerstofwisseling: nuchtere bloedsuiker is licht verhoogd.
– type C: gestoorde suikerstofwisseling: nuchtere bloedsuikerspiegel te hoog.
De verschillende types (A,B of C) vragen om verschillende voedingsadviezen als je gewicht wil verliezen. Door de bij het juiste type de juiste voedingsmiddelen te eten beïnvloedt je je hongerhormonen: hierdoor neemt je hongergevoel en “lekkere trek" af en mag je zoveel eten als je wilt: je stopt vanzelf met eten: ideaal!!
Deze theorie is daarna nog in 3 grote onderzoeken getest en bevestigd (NUGENOB-studie, Diogenes-studie en Ny Nordisk Hverdagsmad, een grote Deense studie). Je mag derhalve stellen dat de theorie zeer solide wetenschappelijk onderbouwd is, daar kun je op vertrouwen!

Daarnaast heeft elk mens een andere samenstelling van bacteriën heeft in zijn darm.
Die bacteriën bepalen zeer waarschijnlijk hoe jij als individu reageert op voedsel. Sommige bacteriën zorgen ervoor dat je meer energie opneemt uit bijvoorbeeld koolhydraten. Zo kan het dus zijn dat jij van weinig koolhydraten al heel erg aankomt, terwijl iemand anders heel erg veel koolhydraten eet en slank blijft.
Deze stellingen lijken zeer waarschijnlijk, maar zijn nog voortdurend onderwerp van wetenschappelijke studies.

Het lijkt dus ook belangrijk, naast je “bloedsuikertype" dat je weet welke soorten darmbacteriën jij hebt om te kunnen bepalen wat jij beter wel en liever niet moet eten.

Daarnaast eten darmbacteriën met je mee: zij maken door de samenstelling van jouw voeding bepaalde stoffen aan: deze kunnen goed voor je zijn, maar ook heel erg slecht. Er is aangetoond dat sommige van deze stoffen je ziek kunnen maken, terwijl andere stoffen je juist beschermen tegen ziektes.

Omdat zowel de suikerstofwisseling als de samenstelling van iemands darmbacteriën bepalen welk voedingsadvies bij een persoon succesvol is, bepaalt Medisch Afslanken beide biomarkers!

Heel simpel: omdat elk individu anders reageert op verschillende soorten voeding. Het is daardoor bijna onmogelijk om in het algemeen iets te zeggen over welke voeding gezond is en welke ongezond en van welke voeding je aankomt wordt en van welke niet.
Dat verschilt per individu.

Dat is ook de reden dat zoveel wetenschappelijk onderzoek naar voeding elkaar tegenspreekt. Onderzoek je toevallig een groep mensen die slecht reageren op koolhydraten en geef je hen een dieet zonder koolhydraten, dan zijn de resultaten erg positief. Zitten er bij een andere studie in de groep onderzochte mensen ook mensen bij die juist erg slecht reageren op vet dan kunnen de uitkomsten van dat onderzoek heel anders zijn.
Daar komt nog bij dat de studies naar de effecten van voeding vaak gedaan worden met kleine groepen proefpersonen, hierdoor neemt de kans op foute uitkomsten sterk toe. Wie heeft er dan gelijk? Nou, het juiste antwoord is: niemand!
Voeg daar nog aan toe dat tegenwoordig veel onderzoek wordt betaald door de levensmiddelenindustrie met een financieel belang en je begrijpt dat er een enorme verwarring bestaat over gezonde voeding en afvallen.

Vertrouw daarom algemene uitspraken over gezonde voeding niet en laat bepalen wat voor jou goed is!

Jij kan je darmbacteriën met voeding beïnvloeden: je kunt sommige soorten gaan “voeden" en andere gaan “uithongeren". Dat is precies de methode die we bij Medisch Afslanken gebruiken. Hierdoor veranderd de samenstelling van je microbioom en kun je overgewicht bestrijden en de gezondheid bevorderen.

Wat doen je darmbacterien met voedsel?

Afbraak van vezels.
Hierbij komen gassen vrij, maar ook belangrijke vetzuten (butyraat, propionaat en acetaat).
Deze vetzuren leveren zo’n 10% calorische energie aan het lichaam.
Vooral het vetzuur butyraat is belangrijk, omdat dat een grote rol speelt bij de bescherming tegen overgewicht.

Afbraak van eiwitten en aminozuren.
Hierbij komen komen allerlei chemische produkten vrij. Sommige van deze stoffen (phenol, p-cresol en indole) verhogen het risico op een prikkelbare darm, darmkanker en nierinsufficientie.

Afbraak van vetten.
Het eten van veel vet (met name verzadigd vet) draagt bij aan dysbiose (een ongezonde samenstelling van je darmbacteriën), overgewicht en ontstekingsprocessen in vetweefsel.

Afbraak van galzuren.
Een klein percentage (5%) van de galzuren bereikt de dikke darm omdat het niet wordt opgenomen in de dunne darm. Hier worden deze galzuren omgezet in secundiare galzuren door een aantal darmbacterien. Deze stoffen verhogen de kans op overgewicht en het risico op kanker.

Afbraak van choline.
Choline is een stof die in een aantal voedingsmiddelen voorkomt: eieren, biefstuk, kip, vis, melk, bloemkool, spruitjes, quinoa, bonen, pinda’s, cashewnoten, tarwekiemen, biergist en lecithine.
Een aantal darmbacteriën zetten choline om in TMA en verder in TMAO. Dit TMOA geeft toename van overgewicht, vetweefsel ontsteking, aderverkalking en hart- en vaatziekten.

Afbraak van polyfenolen.
Polyfenolen zijn een groep van chemische verbindingen, die voorkomen in planten: groenten en fruit.
Polyfenolen zijn erg nuttig: zij gaan alle mogelijke ontstekingen tegen en spelen een belangrijke rol bij de groei van gezonde darmbacteriën en het verminderen van ongezonde darmbacteriën.